Verslag Raad 28 september 2009

verslag bijzondere raadsvergadering

Datum vergadering : maandag 28 september 2009
Tijdstip en plaats : 19:00 uur in de raadzaal in Rijssen

aanwezig:
voorzitter:	de heer drs. mr. B. Koelewijn
leden:	SGP : de heren B. Beens, G. Kreijkes, J. Ligtenberg, J. Slagman, J. Slootweg, G.J. Steunenberg; CDA : de heren drs. I. Kahraman, H.J. Dul, G.H. Kastenberg, H.J. Nijkamp en mevrouw G. Tigelaar-Vruggink; PvdA: de heren R.M.C. de la Haye, R.W. Meijerink, J. Pluimers, A.H.M. te Wierik en mevrouw M.J. Tijhof-Zwijnenberg; CU : de heren F.J. Nieuwenhuis, B.D. Tijhof en mevrouw W.L. Riezebos-Tessemaker; GB : de heren A. Hofhuis, A. Nijkamp en mevrouw J. Kuiper-Ruitenberg; VVD : de heren A.J. Kevelam, R.A. de Koe
afwezig:	de heer W. Otten
griffier:	de heer drs. H.A.J. van de Vliert
notulist:	mevrouw S. Vollenbroek-Huitink
namens het college:	de heren J.J.A. ter Keurst, W.A.J. ter Schure, mr. B. Wolterink en J.A. Stegeman
secretaris:	de heer A.C. van Eck
pers:	4
publiek:	110

1. Opening door de voorzitter van de raad de heer drs. mr. B. Koelewijn
De VOORZITTER opent de vergadering met het ambtsgebed.
Spreker heet alle aanwezigen hartelijk welkom. Het doet hem goed dat zo velen aanwezig zijn.

2. Vaststellen agenda
De agenda wordt ongewijzigd vastgesteld.

3. Mededelingen en ingekomen stukken
- ontslagbesluit de heer drs. mr. B. Koelewijn
De VOORZITTER geeft het woord aan de griffier.

De GRIFFIER leest het ontslagbesluit voor.
Wij Beatrix, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau, enz. enz. enz,
besluit van 4 september 2009, nummer 09.002463, houdende benoeming van een burgemeester in Kampen.
Op voordracht van Onze Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties van 2 september 2009, gelet op artikel 61, eerste lid, van de gemeentewet; hebben goed gevonden en verstaan: met ingang van 1 oktober 2009 te benoemen tot burgemeester der gemeente Kampen:
de heer mr. drs. B. Koelewijn met gelijktijdig eervol ontslag als burgemeester van Rijssen-Holten.
Onze Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties is belast met de uitvoering van dit besluit.
Het besluit is ondertekend: ’s Gravenhage, 4 september 2009 door Hare Majesteit de Koningin Beatrix en de Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties Ter Horst.

De VOORZITTER bedankt de griffier voor het voorlezen van het Koninklijk Besluit.

4. Overdracht ambtsketen en voorzittershamer
Burgemeester KOELEWIJN draagt de ambtsketen over aan de loco-burgemeester
de heer W.A.J. ter Schure.
Burgemeester Koelewijn: ‘We hebben de laatste tijd mogen zien dat de heer Ter Schure de ambtsketen vaker draagt en voor zover wij de foto’s hebben gezien, deed hij dat niet met tegenzin. We hebben in de gemeente drie ambtsketens: de officiële, die nu wordt gedragen. Er is een ambtsketen van de gemeente Rijssen en een van de gemeente Holten.
Ze zijn alledrie nog in functie. Besloten is namelijk dat bijvoorbeeld met het oog op de
4 meiherdenking, de ambtsketens ook in de andere kernen gedragen mogen worden als op hetzelfde moment een dodenherdenking is in de verschillende kernen. Degene die ik heb, mag ik nu overdragen aan de heer Ter Schure. Het kost me grote moeite, ik heb de ambtsketen altijd met bijzonder veel eer mogen dragen. Het is ook een mooie ambtsketen en past bij de sfeer van onze mooie gemeente Rijssen-Holten waarin de verschillende aspecten van Rijssen-Holten naar voren komen. Beide wapens zijn in deze ambtsketen verweven, zowel het volledige wapen van Rijssen als het volledige wapen van Holten. Er is een nieuw wapen vastgesteld door de Hoge Raad van Adel en de medaillon daarvan is verbonden met deze keten. Daarnaast staat er Rijssen-Holten op en alle mogelijke vormen waarin de korhoen zich presenteert zijn opgenomen in de ambtsketen. Hier zijn we bijzonder trots op, soms hebben we de indruk dat er meer korhoenders in de ambtsketting aanwezig zijn dan feitelijk aanwezig op de Sallandse heuvelrug. Maar dat mag ons weer extra stimuleren om daar bijzonder zuinig mee te zijn en op te zijn en ook daar draagt de heer Ter Schure het zijne aan bij.
Loco-burgemeester Ter Schure, mag ik u vragen even naar voren te komen, dan zal ik me kwijten van een zeer moeilijke taak’.
De burgemeester wenst de heer Ter Schure veel succes en Gods zegen met de uitvoering van het ambt van loco-burgemeester.

Burgemeester KOELEWIJN draagt de voorzittershamer over aan waarnemend voorzitter van de gemeenteraad, de heer H.J. Dul.
Burgemeester Koelewijn: ‘Ik bedacht me, heer Dul, dat u als raadslid in deze raadsperiode ongeveer al het mogelijke hebt beleefd wat een raadslid maar kan beleven, als het gaat om ontwikkelingen binnen de fractie, als het gaat om de ontwikkelingen rondom de wethouders van de fractie waar u verantwoordelijk voor bent.
En vandaag ook weer, maar dan een vreugdevol moment naar ik zelf aanneem voor u, het overhandigen van de voorzittershamer zodat u kunt zeggen in deze periode alles te hebben meegemaakt waaronder ook het officiële voorzitterschap van de gemeenteraad.
Meneer Dul, we weten dat het bij u in goede handen is, niet alleen vanwege de verantwoordelijkheid die u ook draagt in het presidium, maar ook vanwege de verantwoordelijkheid die u al op diverse momenten hebt genomen wanneer er tot mijn vreugde een voorstel aan de orde kwam waar ik het woord namens het college over mocht voeren. Dan droeg ik het voorzitterschap aan u over en soms ook wel aan andere leden van de raad wanneer de heer Dul weer een bijzondere verantwoordelijkheid had waar het ging om de behandeling van het betreffende punt. Daar waren we hier in de raad heel soepel mee. Eigenlijk is dit een raad die stuk voor stuk allemaal uit zeer bekwame voorzitters bestaat. Vandaar ook dat ik gedoogd ben in dit gezelschap.
Dames en heren, dan is nu het moment waarop ik de voorzittershamer mag overdragen aan de waarnemend voorzitter van de raad, tevens de nestor, de heer Dul’.

5. Namens de gemeenteraad spreekt de nestor van de raad de heer H.J. Dul
De heer DUL: ‘Ja, een dubbele rol, een hele vreemde feitelijk vanavond. Nu op dit moment voorzitter, en daarnaast ook nog nestor. Ik hoop dat alles goed gaat.
Burgemeester Koelewijn, dames en heren, familie en genodigden.
Afscheid nemen van de burgemeester roept bij een vijventwintigtal raadsleden en een tiental schaduwfractieleden gevoelens op, die je zo een-twee-drie niet in woorden kunt uitdrukken. Daarnaast zijn we ook nog vertegenwoordiger voor ruim 36.800 inwoners.
Ik ben aangekondigd als nestor van de raad, zeg maar hun spreekbuis en daar zal ik me in eerste instantie toe beperken. Bij de Sommerrodelbahn in Winterberg hebben we afgelopen zaterdagmiddag gezellig en informeel afscheid genomen. Ieder op zijn manier, soms zeer persoonlijk, bracht onder woorden hoe u zich in onze kring hebt gedragen. U kaatste de bal terug door een ieder van ons te typeren in de beschrijving van een dier. Nu vanavond een formeel afscheid en ik kan wel zeggen, een afscheid van een schaap met vijf poten.
Nog even de aanhef: “burgemeester”, dat is de persoon die met de ambtsketen om onze vergaderingen voorzit en de persoon die vanuit de raad een aantal uitvoeringstaken als opdracht heeft gekregen. De persoon die 25 raadsleden moet brengen naar verantwoorde besluitvorming. De persoon ook die, nu hij zelf een besluit heeft genomen, vanavond, ditmaal zonder die ketting, niet zo rustig op z’n stoel zit.
Toen u op 1 maart 2004 in onze gemeente aantrad begon u, in naar wat u dacht goed Twents. Daar leek het op papier ook wel op, maar de Twentse klank zat er nog niet in. Dat is in de latere jaren wel wat verbeterd, maar om nou te zeggen dat het klinkt…
“Het steet miej merakel an om hier in Riessen-Hooltn oewleu börgemeester te meugn wean’. Ik hoppe da-w gaauw weet wa-w an mekoar hebt”.
Nou die gewenningsperiode duurde niet lang. Al snel wist u hoe de hazen liepen en had u in de gaten hoe de onderlinge verhoudingen lagen. Van een taalbarrière was geen sprake. Overigens, afgelopen weekend in Winterberg ook niet, dus straks in de Hanzesteden…
Aan de bestuursstijl verbinder heeft de vertrouwenscommissie die voor uw benoeming was ingesteld, grote waarde toegekend. Gedurende de jaren dat u in Rijssen-Holten uw ambt hebt uitgeoefend, heeft die stijl ook steeds centraal gestaan.
In de jaren tot 2006 met een breed college, waarin van tijd tot tijd ook wel spanningen bestonden en in de jaren daarna, toen de spanningen in de raad wel erg hoog opliepen, hebt u in de rol van verbinder alle zeilen moeten bijzetten om het schip van de gemeente op koers te houden. Dan blijken ook ineens gemeenteraadsleden en -fracties geen makke schapen, nee het zijn eerder koppige bokken, die net als onze inwoners soms nog wel eens ‘de verzenen tegen de prikkels’ willen slaan en zich voor weinig rede vatbaar tonen. Hoewel u er in de raad weinig van liet blijken, zult u thuis wel eens de verzuchting van Psalm 135 hebben geuit (oren hebben ze aan hun hoofd, maar ze horen er niet mee). Zo’n reactie zullen ook andere burgemeesters wel eens hebben, het hoort misschien wel bij het ambt.
Naast de stijl van verbinder vond de toenmalige raad ook dat de burgemeester een netwerker moest zijn. Kernwoorden daarbij waren: diplomatiek, sociabel, opportunistisch en zelfstandig.
Bij die typeringen moet u zich als een vis in het water hebben gevoeld. Daar hoorde actie bij, daar hoorde luisteren bij, daarbij hoorde een vertegenwoordigende rol namens de gemeente.
Voor Rijssen-Holten geldt, dat u onze gemeente tot ver daarbuiten op de kaart zette. Of het nu ging over kauwgum, over het ketenbeleid of over heavy-metal, men wist u te vinden en omgekeerd wist u dat ook. Zo werd ik in mijn vakantie door de radio gewekt met de oproep van de burgemeester van Rijssen-Holten, die op en via het VNG-congres de leden van het stembureau wilde tegemoetkomen nu er voortaan moest worden gestemd met het rode potlood. En het lukt waarschijnlijk ook nog!
Op regionale schaal was u bij de behandeling van de WGR+ al snel de spreekbuis van de landelijke gemeenten om, toen die een feit was, hun commissievoorzitter te worden. Opnieuw een verbindende rol, nu vanuit de plattelandsgemeenten met de Netwerkstadgemeenten, met het doel om de regio Twente tot bloei te brengen.
En dan de vaardigheden die we aan de nieuwe burgemeester stelden. Een aantal noem ik in relatie tot het functioneren als voorzitter van de raad.
Bestuurlijke gevoeligheid en daadkracht.
U bent de problemen niet uit de weg gegaan. Ik noem de integriteit van het college die sommige partijen ter discussie hebben gesteld. Een zwarte periode in uw en onze raadperiode. Direct pakte u de handschoen op en liet een onderzoek instellen. Om daarna, toen het onderzoek voor het college positief afliep, toch de partijen bij elkaar te brengen om in de raad tot betere verhoudingen te geraken.
Daadkracht ook bij de bouw van dit nieuwe gemeentehuis nadat u in de laatste raadsperiode bouwpastor werd en onder de uitgangspunten die de raad had gesteld een prachtig (bovengronds) resultaat kon neerzetten.
Besluitvaardigheid en onderhandelingsvaardigheid.
Ik kan dat niet beter schetsen dan door uw optreden bij de vergunningverlening aan het heavy-metal festival ‘Elsrock’. Wetend hoe gevoelig een dergelijk festival bij een deel van de Rijssense bevolking lag, en met terzijde schuiven van uw eigen opvattingen, hebt u zich jarenlang ingespannen om tot goede afspraken te komen met de organisatoren. Dat lukte elk jaar weer. Ook het afgelopen jaar was er geen vuiltje aan de lucht, totdat in de raad vanuit verschillende invalshoeken de vergunning aan de orde werd gesteld. Uw gemotiveerde besluit werd door de meerderheid van de raad als valide beschouwd, maar persoonlijk moet het u zeer hebben aangegrepen dat, ondanks alle onderhandelingen, een deel van de inwoners toch de hakken in het zand zette en u hen niet wist te overtuigen.
Vanuit uw oude gemeente Liesveld kregen we bij uw aantreden enkele gebruiksaanwijzigingen mee. Hij praat veel en lang. Het bleek waar te zijn. Ik kan daar aan toevoegen: hij probeert heel lang de partijen tot elkaar te brengen.
Dat leidt in de raad wel eens tot een niet uitgesproken verzuchting: hou er maar mee op, het lukt toch niet. Bij de 13-12 verhouding van toen was het het proberen waard en daarom mag u dit ook positief opvatten.
In de voorbije periode hebt u ruimschoots voldaan aan de wensen die wij in de profielschets hadden opgenomen. Dit type burgemeester heeft onze gemeente ook in de toekomst nodig, heeft ook de raad nodig.
Dat Kampen met hun profielschets bij u is uitgekomen hoeft ons daarom niet te verbazen, want daarin staan die zaken die wij in 2004 al belangrijk vonden.
Beste Bort, ik tap nu uit een ander vaatje. Dat van de volksvertegenwoordiger. Daarvan zitten er
25 vanavond aan tafel. Belangrijker is dat er meer dan 36.000 inwoners zijn, voor wie jouw vertrek naar Kampen als een onwelkome verrassing kwam. Als er een boodschap is die wij met z’n 25-en hebben gehoord, dan is het: jammer dat hij weggaat. Bort kon je gewoon op straat aanspreken en iedereen kende hem en het leek wel of hij iedereen kende.
Velen hebben dat vandaag al laten merken op de markt en zullen dat vanavond ook laten weten. Je toonde je vanaf het begin een burger burgemeester, een mensen burgemeester. De mens achter de burger is voor jou belangrijk. Je zou het ook pastoraal kunnen noemen. Je toonde respect voor ieders levensovertuiging, je was bijna alom aanwezig of het nu bij een langjarig bruidspaar was, een intrede van een geestelijke, carnaval of de ontvangst van geallieerde veteranen en hun familieleden, of bij de vele evenementen in onze gemeente. Ook bij droeve gebeurtenissen gaf je blijk van medeleven. Veelal met Anneke naast je, heeft jullie dit tot wat we met een mooi woord uitdrukken ‘geliefd’ gemaakt.
Bort, wij hebben je niet in de etalage geplaatst, met de aanduiding: kijk een wat een goede burgemeester we hebben, wie biedt er wat. In deze moderne tijd, waar voetballers voor miljoenen verkassen zou het op z’n plaats zijn dat het verdriet of de teleurstelling van de burgers van Rijssen-Holten op de een of andere manier zou worden gecompenseerd, maar noch de Commissaris van de Koningin, noch de minister, heeft een prijskaartje aan jouw transfer gehangen. Ook uit Kampen mochten we geen spontane bijdrage ontvangen. Ze zullen toch wel weten dat zo’n goede burgemeester meer waard is dan een carillon dat ze volgens de overlevering ooit van Zwolle kochten en daarvoor wel in de buidel tastten.
Onze waardering willen we vanavond tot uitdrukking brengen in een cadeau. Ik weet niet of jullie al huisvesting in Kampen op het oog hebben, maar het moet niet te klein zijn, althans het cadeau eist een redelijk groot muuroppervlak. Om Rijssen-Holten nooit meer te vergeten hebben we gezocht naar een passend aandenken. Ben Beens en ik kregen daarbij alle vrijheid van de raad en in hun eigen portemonnee zijn ze niet knieperig. Het is een originele Boganaka geworden. We hebben het laten maken door een autodidacte kunstenaar: Ben Plomp’.

Burgemeester KOELEWIJN: ‘Ik lees hierin het gemeentewapen, de Riessense tak en de zwijnskop uit het wapen van Holten.
Tusken 't heed en bos en akker,
tusken 't hoog' en leege laand,
En de rest mogen we zelf zingen. Fantastisch mooi, als het gaat om een aandenken aan Rijssen-Holten dan is dit een onmiskenbaar aandenken aan Rijssen-Holten. Heel bijzonder, dank je wel, fantastisch mooi. Anneke zocht een klein huisje in Kampen maar uiteindelijk, als je raadsleden ontvangt, heb je toch enige ruimte nodig’.

De heer DUL: ‘U hebt het al in fatsoenlijk Twents voorgelezen moet ik eerlijk zeggen. We typeren onze gemeente daarin met delen van het gemeentewapen en de aanduiding van de geografische ligging in het Twents. Dus van Dijkerhoek, Espelo, de Borkeld over de Holterberg naar het Schwarzwald en tot in het Opbroek. We typeren je optreden in de periode 2004-2009 daarin door de gebogen en verbonden lijnen (de burgemeester als verbinder en netwerker) en door de kleurvlakken ontleend aan de kleuren van ons Gemeindewappen, de burgemeester gedragen door en werkend tussen een kleurrijke bevolking.
Dank dat je als burgemeester en als mens zo in onze gemeente hebt gewerkt en geleefd.
Namens de raad wens ik jou en Anneke onder Gods zegen goede jaren toe in Kampen. We zien jullie graag terug als bezoeker van onze prachtige gemeente’.
Spreker biedt mevrouw Koelewijn een boeket bloemen aan.


6. Namens het college spreekt loco-burgemeester de heer W.A.J. ter Schure
Wethouder TER SCHURE: ‘Zo, je moet heel wat meenemen met zo’n burgemeester, eerst de ambtsketen, dan allerlei andere dingen, je hebt het maar druk mee. Over de ambtsketen, ik heb hem inderdaad de laatste tijd een paar keer gedragen maar dat komt omdat de burgemeester daar weer geen tijd voor had, dus noodgedwongen.
Burgemeester Koelewijn, mevrouw Koelewijn, Anneke en Bort, in alfabetische volgorde want zo zijn we toch met elkaar omgegaan, familie, bekenden, genodigden, allemaal hartelijk welkom, ook namens het college. Er is mij gevraagd een paar woorden te wijden aan het afscheid van onze burgemeester.
Op zo’n moment kom je voor de vraag te staan, waar moet ik het over hebben. Na de toespraak van de heer Dul wordt het alleen maar lastiger. Je kunt over die man wel een boek schrijven maar ik heb slechts vijf minuten spreektijd gekregen. Of dat helemaal binnen die tijd lukt dat ziet u wel.
Als ik dit op, hoe zeg ik dat, Bortsiaanse wijze zou invullen, dan lukt dat zeker niet en kunt u uw horloge een poosje stopzetten, maar ik doe mijn best.
Bort, Anneke fijn dat ik het woord tot jullie mag richten.
We kunnen wel zeggen dat Bort Rijssen-Holten op de nationale kaart heeft gezet. Ook de heer Dul heeft er al het een en ander over gezegd. Maar dan ook met een aantal zeer specialistische onderwerpen. Ik noem er een paar. Kauwgum en de daarbij eventueel mogelijke kaugumbelasting. Daar werd ik als wethouder financiën bijzonder blij van want in de verte zie je de bezuinigingen, geld tekort aankomen en dan denk je, waar haal ik het vandaan.
Een heel belangrijke was het vuurwerkvandalisme, hierin was Bort gespecialiseerd. Hij heeft zelfs gastlessen gegeven bij het voortgezet onderwijs alhoewel ik niet het gevoel heb dat het alles heeft geholpen. Maar goed, het was in ieder geval een verwoede poging en nationaal kwamen we er nadrukkelijk mee in beeld.
En dan het drinkketendossier, of moet ik zeggen Happy Fris, alcoholmatigingsbeleid. Het had je grote aandacht.
Er is ook een aantal andere dossiers die Bort zijn grote aandacht hadden en die ook tot resultaat hebben geleid, bijvoorbeeld het keurmerk veilig ondernemen. Het is een uitstekend verlopen proces, keurmerk veilig uitgaan. Dat heeft onlangs nog geleid tot convenanten met de horeca. Over sluitingstijden is in de raad een en ander gediscussieerd. Maar goed, de horeca stond erachter en dat heeft Bort dan ook uitstekend op orde gebracht. Allemaal zaken die tot achter de komma zijn uitgediscussieerd en ook tot prima resultaten hebben geleid.
Over discussiëren gesproken. Een van zijn doelstellingen was in onze ogen (collegeleden): we hebben vergadertijd voor het college gepland en die maken we hoe dan ook vol. Dit is een kritische noot! Wellicht hebben we te weinig gebruikgemaakt van de rol tape die we in de tijd van het college van Liesveld hebben gekregen. Dat is dan weer een tip richting Kampen.
Bort, je had ook veel andere kwaliteiten en in onze ogen was je een echte burgervader met oog voor alle lagen en denominaties van de bevolking en eenieder kon rekenen op de volle aandacht voor zijn of haar problemen. Dit kwam o.a. tot uiting in de vele contacten met burgers, maatschappelijke organisaties, kerken, en veel meer. Hoe vaak hebben we niet gezegd, waar is hij weer, hij komt weer te laat, maar dan vonden we het toch altijd wel een redelijk goed excuus wanneer bleek dat er weer zo’n soort actie aan vooraf was gegaan.
Deze morgen op de markt is wel weer gebleken hoe dit door onze burgers geweldig gewaardeerd wordt. Ik denk dat je een verrijking van ons jaarlijkse standwerkers concours kunt zijn, niemand trekt meer publiek.
De bijzondere grote belangstelling bij het personeelsafscheid van deze middag gaf uitstekend weer op welke wijze je de portefeuille P & O invulde. Grote betrokkenheid bij het wel en wee waarbij ook jij, Anneke, bij lief en leed je steentje bij hebt gedragen. Dat is ontzettend goed gevallen.
Grote waardering daarvoor. We zijn vanmiddag met z’n allen meegereisd door jouw ambtelijke en bestuurlijke carrière. Daar had het personeel een hele mooie kaart van gemaakt. Namens hen mag ik je daar nu een afdruk van aanbieden. Het is een reis die begint bij de gemeente Harderwijk, via Bunschoten, Spakenburg, de Bilt, Liesveld, het gemeentehuis in Holten en uiteindelijk Rijssen-Holten.
Bort, namens het personeel, hartelijk dank.
Uit alles blijkt dat je je zelf graag profileerde en dat ook op een prima manier deed, echter soms ging het wel eens een beetje te ver en dan ontstaan er in dat verband niet onderkende risico’s.
Een voorbeeld. De atletiekvereniging in Rijssen had op enig moment een nieuwe kunststof aanloopstrook voor een verspringbak aangebracht. Dat bericht kwam voorbij en Bort dacht, die is voor mij. Hij vergat hierbij echter technisch advies te vragen aan de portefeuillehouder sport. En het resultaat laat zich raden, uitglijden over de witte afzetstreep en niet zonder kleerscheuren en enige weken ontoonbaar.
Bort, volgens mij heb je nog een behoorlijk groot probleem. En het vervelende is, het is niet alleen jouw probleem maar ook voor anderen. Je kunt geen nee zetten. En zelf vind je dat niet erg maar de dames van het secretariaat verdienen een lintje voor de wijze waarop ze jouw agenda telkens op orde hebben weten te houden. Dat is een groot applaus waard.
Ook in de regio en bij de provincie heb je onze belangen uitstekend vertegenwoordigd. Veel waardering voor de uitstekende verstandhouding die je met de hulpdiensten, o.a. politie en brandweer, hebt gehad hetgeen tot uiting kwam in de spectaculaire afscheidsbijeenkomst met de brandweer afgelopen woensdag.
Het samenwerkingsverband West Twente, de heer Dul heeft het ook al naar voren gebracht. De vele initiatieven die je daar ontwikkeld hebt, het voorzitterschap van het portefeuillehoudersoverleg afval, hartelijk dank daarvoor.
Bort, Anneke ik ga eindigen, mijn spreektijd is op. Maar pas nadat ik mijn diepe bewondering voor jou Anneke, heb uitgesproken, je zult maar met zo’n burgemeester getrouwd zijn. Volgens mij zit dat wel goed.
Bort, de leden van het college willen je unaniem bedanken voor de uitstekende collegiale sfeer binnen het college waar je je stempel op hebt gedrukt en met een paar attenties, zodat je ons niet vergeet.
Als eerste. Je bent nu al een paar weken bezig met afscheid nemen. Het lijkt wel een vorm van afkicken. Ik heb daarom een afkickspel. Je krijgt van mij een stapel lege blaadjes.
Dames en heren, dit is een luchtfoto van de gemeente Rijssen-Holten. Het verzoek is aan de diensten in Kampen deze plattegrond op te hangen tegenover het bureau van burgemeester Koelewijn. Wat moet hij dan vervolgens doen? Elke dag wanneer hij ’s morgens op het bureau komt mag hij één wit papier er op plakken zodat na een week de hele gemeente Rijssen-Holten geleidelijk uit zijn beeld is verdwenen. Zodat Bort heel rustig kan afkicken en zich daarna kan concentreren op het echte werk in Kampen. Dus geef hem een weekje respijt en dan lukt het echt met hem. Het zijn serieuze zaken. Je moet zorgen dat een burgemeester ook in een volgende gemeente uitstekend gaat functioneren, op zijn minst zo goed als hier, kan bijna niet maar we wensen dat Kampen wel toe.
Anneke, een bos bloemen voor jou. Onder andere voor alle warme contacten die we met jou hebben mogen ondervinden en morgenmiddag zetten we dat gewoon nog even voort. Ik kijk er nu al naar uit. Dan heb ik nog een cadeau. Het is een kopergravure van Kampen, opdat Bort Koelewijn de weg, vooral in het historische Kampen, daar moet hij heel zuinig op zijn, daar goed kan leren kennen. Het is een originele kopergravure van de graveur Lambert van den Bos, gedateerd 1675. Voorzitter, ik dank u wel’.

7. Toespraak door burgemeester drs. mr. B. Koelewijn
Burgemeester KOELEWIJN: ‘Meneer de voorzitter, dames en heren, allereerst zeg ik ieder die er is bijzonder hartelijk dank voor de belangstelling, voor de moeite om naar deze plek te komen. Mensen die in het verleden deel hebben uitgemaakt van het college, die deel hebben uitgemaakt van de gemeenteraad, vertegenwoordigers van buurgemeenten, van politie, brandweer, de toekomstige collega’s binnen het gemeentebestuur van Kampen. Andere collega’s, ik zeg u allen bijzonder hartelijk dank voor uw komst hier naar toe.
Verenigingen met wie wij contacten mochten onderhouden, fijn dat u er bent. Ook hartelijk welkom aan onze vertegenwoordiging uit Burg Steinfurt. Zwei Stellvertreter von den Bürgermeister Herr Hoge.
Herr Hoge ist verwundet, habe ich verstanden.
Sie, Herr Hille und Herr Voges, beiden Stellvertreter von Herrn Bürgermeister Hoge, heiße ich herzlich willkommen in Rijssen, und bedanke mich, dass Sie beiden hier an diesen Abend bei meinen Abschied von Rijssen-Holten anwesend sind. Ich habe mich immer besonders gefreut über die gute Kontakten mit Steinfurt und auch mit Winterberg.
Dort waren wir am Wochenende. Ich glaube auch, dass es sehr gute Kontakte zwischen unsere beide Gemeinden gibt und ich hoffe auch, dass das in Zukunft so bleiben wird.
Dames en heren, nu ik vanavond van u als gemeenteraad en van onze inwoners afscheid mag nemen denk ik terug aan de avond waarop ik kennis mocht maken met u en met onze inwoners. En niet eens zozeer aan wat toen is gezegd of is gepresenteerd, maar meer wat aan het einde van de avond gebeurde.
Na de receptie had ik mijn auto gestart en voor het gemeentehuis geplaatst, mijn colbert had ik achterin gelegd en bode Brinks was zo vriendelijk om de bloemen die wij die avond in ontvangst mochten nemen achterin mijn auto te leggen. Toen hij de deur dicht gooide hoorden wij een klik met het ondragelijke gevolg dat mijn auto hermetisch afgesloten was. De motor liep, mijn colbert lag binnen met mijn papieren, Anneke stond erbuiten en ik zelf ook. Anneke wilde ik die maandagavond wel thuis in Langerak afleveren en de volgende morgen wilde ik weer in Rijssen zijn voor de collegevergadering. Daar sta je dan, na een warme ontvangst te kleumen in het donker.
Maar wat daarna gebeurde was voor mijn gevoel kenmerkend voor de manier waarop Anneke en ik Rijssen-Holten de jaren daarna hebben ervaren.
De bode reikte mij zijn colbert aan, de gemeentesecretaris Dirk van der Borg stelde zijn auto ter beschikking, wethouder Janneke Flim haar portemonnaie, want de tank van de secretaris was bijna leeg en de andere wethouders en bodes ontfermden zich over mijn auto. Belden met politie en anwb, die er na een half uur in slaagden om een deur open te krijgen. Toen dat lukte zaten wij al dik voorbij Apeldoorn. Weer een ander stelde zijn garage beschikbaar en de volgende dag is het allemaal weer goed gekomen. Opmerkelijk is dat ik in de dagen daarna allerlei adressen doorkreeg van inwoners die beweerden in staat te zijn binnen de kortste keren een portier van een gesloten auto open te krijgen. Voor het geval dat heb ik alle jaren door toch maar een naam en adres van die mensen bewaard. Iemand die gesloten deuren kan openen is nooit weg.
Als ik terugkijk op de jaren waarin ik als burgemeester van Rijssen-Holten hier mocht werken valt mij dit in de eerste plaats op. De fantastische ondersteuning die ik tot dik buiten normale werktijden toe mocht ondervinden van onze ambtelijke organisatie, de hartelijke collegialiteit en steun van onze wethouders, de tomeloze inzet van onze raadsleden om zich afzonderlijk en gezamenlijk in te zetten voor het belang van onze gemeente. Heel veel inwoners die zich belangeloos en ruimhartig inzetten voor hun vereniging, kerk, dorp of buurtschap.
Pas nam ik deel aan een landelijke discussie over een dienstbare overheid en een dienstbare samenleving. Mij viel op hoezeer plaatselijke situaties verschillen. Verantwoordelijkheden terugleggen bij de samenleving is een leidende gedachte van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning. Mensen moeten weer zelfredzaam worden of een beroep doen op familie, op buren, op de kerk of op plaatselijke particuliere initiatieven. Dit veronderstelt dat er nog altijd een infrastructuur van sociale gemeenschappen aanwezig is, op wie je een beroep kunt doen. Maar is die nog wel overal aanwezig? Ik ben me er steeds meer van bewust geworden hoe rijk wij in Rijssen-Holten zijn dat we die verbanden volop zien functioneren. In de zorg en in het verenigingsleven.
Vorige week heb ik samen met Anneke een afscheidstournee gemaakt langs onze verzorgingstehuizen. Wat mij opviel was dat inwoners bijzonder trots en tevreden zijn op de zorg die zij daar ontvangen. In de Diessenplas spraken wij met een mevrouw die vertelde blij te zijn dat zij altijd vrijwilligerswerk had gedaan en nu zelf van vrijwilligerswerk van anderen mocht genieten. Zij stelde: ‘alles staat en valt hier met vrijwilligerswerk’ en vroeg: ‘hoe zal dat in de toekomst gaan als mensen steeds langer moeten blijven werken’?
Voor mij en ook voor andere leden van ons college is het ook de reden om onze belangstelling te tonen bij de school- en volksfeesten in de buurtschappen, de Keunefeesten, de poasboakes, de uitvoeringen en vele sportwedstrijden. En ook bij de komst en het vertrek van kerkelijke voorgangers. Het besef dat deze binding van wezenlijk belang is voor groepen van onze inwoners en ook voor het welzijn van een samenleving en voor het levensgeluk van hen die daaraan bijdragen en daarvan mogen genieten. Ik dank ook op deze plaats hartelijk voor de vele uitnodigingen die wij mochten ontvangen en voor de vele momenten waarop wij van kerkdiensten, revues, wedstrijden, poasboakes, muziek en zang mochten genieten. Dat geldt ook voor de uitnodigingen van de verschillende kerken om aanwezig te zijn bij de intreden en het vertrek van predikanten en voorgangers. Niet in het minst genoten wij van de persoonlijke contacten tijdens de pauzes en dat niet alleen omdat wij verwend werden met een kop koffie. Gezelligheid en relaties als indicatoren voor goed samenleven.
Van dichtbij hebben wij ook mogen genieten van het plaatselijk ondernemerschap. Toen ik hier kwam viel mij op dat onze ondernemers zich zelfbewust en eigenstandig opstelden. Als het tegenzat was er geen gemopper op de gemeente, maar nam men de eigen rol onder de loep.
Vanzelfsprekend vond ik dat de organisaties van werkgevers zich wel met het beleid van de gemeente moesten gaan bemoeien. Zij hebben in het aangeven van problemen en wensen een belangrijke rol. Ondertussen voeren alle organisaties momenteel constructief overleg met ons gemeentebestuur. Een belangrijke voorwaarde voor de ondernemende gemeente die Rijssen-Holten wil zijn.
Wijlen Herman Wessels heeft als voorzitter van de Kring Werkgevers Rijssen daarbij een sympathieke en uitmuntende rol gespeeld en we mogen vaststellen dat de voorzitters van alle werkgeverskringen dat op een fantastische wijze op dit moment invullen.
Ondertussen mocht ik ook afscheid nemen van onze medewerkers en van de brandweer. Zij gaven daar op hun eigen manier invulling aan en ik dank hen heel bijzonder voor hun deskundigheid, inzet en loyaliteit aan de publieke zaak. Dat geldt ook voor de samenwerking met de politie, die open stond voor creativiteit om het samen nog veiliger te maken.
Met plezier nam ik deel aan het bestuur van de regio Twente. De samenwerking in het dagelijks bestuur heb ik zonder uitzondering als constructief ervaren. Als voorzitter van de commissie landelijke gemeenten had ik graag gezien dat de landelijke gemeenten gezamenlijk hun doelstellingen centraal hadden gesteld. Helaas wint telkens de discussie over de vorm het die van de inhoud, waardoor voor mijn gevoel toch kansen dreigen te worden gemist. Dat vind ik jammer. Dat ligt zeker niet aan de medewerkers van de regio. Ik heb de indruk dat zij misschien nog net als familie worden gezien, maar dan wel van de koude kant. Zij verdienen beter.
Waar ik ook zeer van heb genoten is de samenwerking met Wierden en Hellendoorn. Een warme samenwerking met collega’s die wisten waar ze het over hadden, die dat ook met elkaar wensten op te pakken en met drie gemeentesecretarissen die zonder veel gedoe daar de schouders onder zetten en met heel veel deskundigheid en creativiteit telkens er in slaagden om dat weer een slag verder te krijgen. Zij zetten dat voort en ik denk dat we daar met elkaar, ook als drie gemeenten, bijzonder zuinig op moeten zijn.
Wie ik ook hartelijk wil bedanken is mijn familie. Vooral voor het vele geduld dat zij mij betonen. In het lijstje van prioriteiten dat mijn agenda beheerst komen jullie er maar al te vaak heel bekaaid af. Zoveel te groter is mijn waardering voor jullie dat ik als familielid nog steeds wordt geduld. Fijn vind ik om regelmatig van jullie adviezen te worden voorzien vanuit jullie eigen achtergrond en die mijn creativiteit in mijn aanpak nogal eens vergroten. Daar staat tegenover dat jullie in Rijssen-Holten welkom waren en jullie alle gelegenheid kregen om in onze winkelcentra de inkopen voor de komende winter, lente, zomer en herfst te doen. Wat maakt dat jullie er altijd fantastisch mooi uitzien. Overigens niet op mijn kosten.
Het besturen van onze gemeente heb ik allerminst ervaren als een eenzame klus. Wat tot stand kwam is tot stand gekomen door daaraan samen te bouwen. Samen met inwoners, ambtenaren, collegeleden, raadsleden en al die andere adviseurs die vanuit ervaringsdeskundigheid ons hebben bijgelicht. Ik kan ze niet eens allemaal benoemen. Maar ik bedoel een cliëntenraad, WMO-raad, sportraad, culturele raad, jeugdraad, overleg met kerkelijke voorgangers, overleg met huisartsen, met ondernemers enzovoort. Zij brachten hun ervaringsdeskundigheid in en wij maakten daarvan dankbaar gebruik.
Een adviseur van een geheel andere aard is mijn Anneke, die mij regelmatig confronteerde met haar eigen manier van waarnemen, de geluiden die zij opving van de inwoners die bij haar hun verhaal deden of gewoon de manier waarop ik met mijn agenda omging. Ik herinner me dat ik een keer laat van een raadsvergadering thuis kwam. Wat ik niet wist was dat zij het verloop en ook het einde van de raadsvergadering via de lokale omroep 350 had beluisterd. Bij mijn middernachtelijke begroeting vroeg zij waar ik zo laat vandaan kwam. Ik antwoordde dat zij toch wist dat ik die avond raadsvergadering had gehad. Zij vertelde mij dat die toch al om half tien was afgelopen.
Beter bewijs van een hartelijk welkom in een warm nest kun je je als burgemeester nauwelijks voorstellen. Ik hoop Anneke, dat je het desondanks nog lang met mij vol zult houden.
Al de dagen dat ik in Rijssen-Holten met veel energie heb mogen werken, heb ik geen dag hoeven te verzuimen wegens ziekte. Dat is allerminst een eigen verdienste. Daar dank ik mijn God en Vader voor dat Hij mij daarvoor elke dag opnieuw de mogelijkheden gegeven heeft. In mijn tijd als burgemeester van Rijssen-Holten hebben wij ook een aantal keren droef moeten ervaren hoe kwetsbaar een kostbaar mens is.
Tenslotte. Dankjewel aan allen met wie ik heb mogen samenwerken. Onze inwoners, ik mocht het vandaag ook weer ervaren op de markt.

Dankjewel voor alles wat wij in deze jaren voor elkaar mochten betekenen en wat tot stand is gebracht ten gunste van onze gemeenschap in Rijssen-Holten en voor Twente. Mijn excuus aan mensen die ik in hun verwachtingen teleurgesteld heb. Ik hoop dat dit niet zal doorwerken in een gebrek aan vertrouwen in ons openbaar bestuur.
Toen ik hier mocht beginnen heb ik de wens uitgesproken: ‘Ik hoppe da-w mekoar vlot as kunnigen gedag zengt en op’n doer wal as vreande’. Het is aan de Riessenders en Holtnsen te danken dat wij dit al spoedig mochten ervaren. Ik wens jullie en ook hen ook voor de komende en onzekere tijden onderlinge verbondenheid en hartelijkheid toe en bovenal Gods zegen. Goodgoan!
Ik dank de heer Dul voor zijn bijzonder hartelijke woorden die hij heeft gesproken. Het is altijd zeer de moeite waard ook naar hem te luisteren. Woorden die we ook ter harte zullen nemen, ook als het gaat om mijn toekomst in Kampen. Bijzonder dank voor het fantastische geschenk dat we hebben gekregen en wat op zichzelf bijzonder waardevol is. We hebben er altijd een bijzondere genoegdoening aan gehad dat we uit elke gemeente wel iets hebben mogen meenemen. Soms zijn het stoelen met het gemeentewapen, soms zijn het foto’s uit een bepaalde gemeente, uit de Bilt hebben we ook een aantal kopergravures met het tolhuis erop en nog een aantal van die zaken. Ik dank de gemeenteraad daar bijzonder voor, voor dit niet mis te kennen cadeau.
Wethouder Ter Schure ook bijzonder dank voor de hartelijke toespraak die u hebt gehouden. Overigens, dit weekend hebben wij mogen genieten van heel veel toespraken en ook heel veel persoonlijke bijdragen en wees er van overtuigd, ieder die daar ook zijn best voor heeft gedaan, dat we die als pareltjes in ons hart met ons meenemen, zo fantastisch hebben we dat ervaren en het is een groot voorrecht als je dat op deze manier mag meenemen. Allen bijzonder hartelijk dank daarvoor en ik wens een ieder van jullie ook in de komende tijd, dat jullie elkaar zullen vinden in een zekere kameraadschappelijkheid zoals we dat ook dit weekend met elkaar hebben ervaren waar we uitgingen naar Winterberg. Dat was echt super, geen parlementair woord, maar dan weten we ongeveer wat daarmee wordt bedoeld en dat het ook alle ruimte geeft om vorm en inhoud van elkaar los te weken. Want over de inhoud kunnen we prima met elkaar van gedachten verschillen, daarvoor zitten we ook aan tafel. Maar dat moeten we niet gaan vermengen met de manier waarop wij omgaan met elkaar. Ik vind dat deze raad, met alle moeite die we met elkaar hebben gehad, daar fantastische vorderingen in heeft gemaakt, en ik wens jullie toe dat jullie ook op die weg naar omhoog nog verdere passen zullen maken. Dat is klasse van ieder van jullie die daaraan bijdraagt. Ga zo door, ik dank jullie wel’.

De VOORZITTER bedankt de burgemeester voor de bemoedigende woorden.

8. Sluiting
De VOORZITTER sluit de vergadering met het ambtsgebed.

De plaatsvervangend voorzitter van de raad, de heer H.J. Dul, kondigt de sprekers aan

De heer DUL geeft het woord aan de heer Beunk van Businessclub Bij de Tijd.

De heer BEUNK: ‘Burgemeester, als voorzitter van Businessclub Bij de Tijd is het mij een genoegen hier vanavond kort het woord tot u te mogen richten. Een scheidende burgemeester, en niet zomaar één, maar Bort Koelewijn, een bijzondere bestuurder in een toch wel bijzondere gemeente. Samenvoeging van 2 totaal verschillende gemeenten, de één met een sterk toeristisch karakter en de andere met een heel sterk bedrijfseconomisch karakter, in goede banen leiden is geen sinecure. Toch lukte het u. Politieke stormen overleven, het lukte u. Grote evenementen naar de gemeente halen, het lukte u. De gemeente Rijssen-Holten ook in de regio op de kaart zetten, het lukte Bort Koelewijn. Maar ook plaatselijk de onderlinge samenwerking tussen de verschillende ondernemersverenigingen bewerkstellingen is mede door uw initiatief tot stand gekomen. Ten tijde van de oprichting van Businessclub Bij de Tijd klopten de toenmalig initiatiefnemers onder aanvoering van Arnold te Wierik en Henny Altena bij u aan met de vraag hoe u tegen dit initiatief aan keek. Mede door uw enthousiasme voor dit initiatief heeft de Businessclub een vliegende start gekend. De wijze waarop u, met de initiatiefnemers aan de slag bent gegaan verdiend een compliment. Bij de start 20 leden en nu, bijna
5 jaar later een ledenbestand van meer dan 130 ondernemers. Hiermee heeft de Businessclub haar bestaansrecht wel bewezen.
Mede door uw benadering van de Businessclub is de integratie van de club flexibel en vloeiend verlopen in zowel het ambtelijk apparaat als de zakelijke gemeenschap in de gemeente Rijssen-Holten.
Waardering hebben we ook voor uw inzet om tijdens al onze maandelijkse bijeenkomsten een lid van het college aanwezig te laten zijn. U nam de handschoen zelf op door diverse malen onze bijeenkomsten te bezoeken. Originaliteit kan u ook niet ontzegd worden. U dacht ook mee met het bestuur. Ik herinner mij het eerste politieke café van Businessclub nog.
In het vooroverleg kwam u met het idee van een zeepkisttoespraak. Wij konden de zeepkist van u lenen en elke spreker moest vanaf deze kist de vergadering toespreken. Volgens u een groot succes, volgens de sprekers iets minder. Bort, net zoals ook in het bedrijfsleven, wordt van een scheidend bestuurder vaak gezegd: hij was de beste, en in jou geval, de beste burgemeester, die we gehad hebben. Zoals ik al aangaf, dit zeggen ze bij iederéén maar toch. Ik moest tijdens het schrijven van deze toespraak denken aan een onvergetelijke uitspraak uit de geschiedenis. Deze wil ik je niet onthouden, ik heb hem toegespitst op jou. Burgemeester van de gemeente Rijssen-Holten ben je maar voor een bepaalde periode, maar een Koelewijn blijf je altijd. En inderdaad, wat je ook gedaan hebt en wat je ook nog gaat doen, Bort Koelewijn blijf je altijd, en dat is maar goed ook. Tot slot. Vanmorgen las ik een interview met uw vrouw in de krant en ze vertelde hierin dat ze u half stond. En dat is ook zo. Afgelopen vrijdag en zaterdag hebben we met elkaar in een ander verband opgetrokken en daar was ook uw vrouw aanwezig. En inderdaad als je goed observeert zie je dat Anneke u nauwlettend in de gaten houdt. Je ziet dan als Bort een toespraak houdt, die nogal eens in de tijd voortduurt, Anneke opkijkt. Je krijgt dan de indruk dat ze wil zeggen: Bort denk aan de tijd; en inderdaad daar heeft Bort zo af en toe wel eens moeite mee. In dit kader herinner ik mij zijn toespraak die hij hield vanaf de zeepkist tijdens onze politieke avond. U raad het al, Bort was zo enthousiast dat hij de tijd vergat. Wij moesten hem uiteindelijk uitbellen. Bort en Anneke, ik heb vanavond maar
5 minuten gekregen om het woord tot jullie te richten en ik wil zelf niet uitgebeld worden dus ik wil afsluiten om jullie namens de Businessclub een kleine attentie te overhandigen. Een cadeau van Businessclub bij de Tijd om bij de tijd te blijven. Bort en Anneke: Goat goan.

De heer DUL geeft het woord aan de heer Kobes, waarnemend burgemeester van Twenterand en
voormalig burgemeester van Wierden, hij spreekt namens de burgemeesterskring Twente.

De heer KOBES: ‘Geachte collega, beste Bort en Anneke, kinderen, raad en college van de gemeente Rijssen-Holten, geachte aanwezigen. Namens de Twentse burgemeesters mag ik kort het woord richten tot Bort en Anneke. Vanuit de optiek van samenwerken, samen besturen kan ik aangeven Bort, je bent een echte samenwerker. Werken aan een constructief samenlevingsmodel, open, direct, bindend, ambitieus maar ook nauwgezet, voortvarend en gedreven. Steeds daarbij zoekend naar oplossingen, steeds constructief en ik mag wel zeggen als collega toonde je steeds collegiaal in de ware zin van het woord.
En voor de regio Twente heb je je nadrukkelijk ingezet. En dat met de portefeuille Milieu, waar al even op geduid is, afvalverwerking, daar heb je aan gewerkt. Niet alleen aan meer papier, maar ook aan oplossingen op dit punt en nieuwe voorstellen bereiken de Regioraad in de komende maand.
14 oktober is de vergadering, bij wijze van spreken zit jij dan hoog en droog in Kampen. De zaken hier gaan door. Je ambitie ligt in het verlengde van Rijssen-Holten, je ambitie ligt in Kampen. En ik kan zeggen, Rijssen-Holten is een hele mooie promotiegemeente maar je voorganger was hier kort, jij bent hier iets langer en als je daar mathematisch verder gaat hebt u de derde burgemeester die dan toch wat langer kan blijven. Een ding kan ik ook zeggen, het werk van een burgemeester is nooit af. Het vertrek is altijd te vroeg want er zijn nog zoveel mooie en goede dingen te doen in de gemeente. Niet alleen in de gemeente, ook in de regio is het van belang om de zaken aan elkaar te knopen, met elkaar te verbinden. Bort, en die verbinder ben jij.
En daar heb je een specifieke aanpak. Met name in het regionaal college en andere gremia, in een kleiner verband valt het iets minder op, maar dan spitst Bort zich altijd op een aantal vragen, soms 2 of 4 of 8 of 10. Ik moet u zeggen, de antwoorden boeien hem niet altijd op al die vragen. Hij krijgt op al die vragen ook geen antwoord maar terwijl de anderen zich nog afvragen wat de antwoorden zouden zijn op die vragen heeft Bort al voldoende aan de antwoorden die hij gekregen heeft, die hij gedestilleerd heeft uit dat wat aangegeven is. En met die antwoorden gaat hij verder. En de anderen zitten nog na te denken over wat zou daar het antwoord op zijn.
Maar hij gaat daarmee verder en brengt dan bij de volgend ronde de nuanceringen aan ter verbetering van de kwaliteit van het voorstel om dat geheel te vervolmaken en Bort is die verbinder.
En zijn strategie is, die antwoorden heb ik lang niet allemaal nodig, als ik er een paar heb knoop ik daar de zaak aan vast en verbind ik dat met elkaar.
Om juist die stip aan de horizon, om dat doel te bereiken en daarbij steeds de juiste procedures kiezend, nauwgezet te formuleren en te zoeken naar oplossingen.
Bort belde me op. Verrassing, niet dat hij belt, en zegt: ‘ik ga naar Kampen’. Ik moet zeggen Bort, ik was beduusd en verrast. Kampen is een maatje groter, het heeft een aantal zelfde kenmerken als Rijssen-Holten en op dat punt kon je natuurlijk altijd wel iets verwachten maar nooit op dat moment.
Dat is met jou zo. Bort is natuurlijk een carrièreman en een familieman. En het valt niet mee om die twee aan elkaar te knopen. Complimenten in jouw richting en in die van Anneke. Jullie weten die dingen uitstekend met elkaar te verbinden, en ook daarbij de sportieve elementen.
En Anneke luistert dan naar de radio. Anneke is direct bij de debatten betrokken. Ik wist dat niet maar ik las dat in de Tubantia. Als Bort thuis komt, dan staat er niet bij wat er over de raadsdebatten wordt vermeld. U kunt het raden misschien. Maar ik kan u toch zeggen dat Anneke kan genieten van het optreden van Bort, want dat staat ook de krant. Het is prachtig zoals Anneke het heeft neergezet. En ik kan ieder geruststellen, Anneke volgt Bort naar Kampen want er staat bij, Anneke, Kampen is een mooie plaats, en dat is een wenkend perspectief in jullie beider richting.
Bort, wij hebben van je genoten, we hebben fantastisch samengewerkt. Kampen kan nog heel veel aan je hebben en jij kunt nog heel veel plezier aan Kampen beleven. Het is niet altijd eenvoudig, besturen heeft een complexiteit in zich. Maar deze maakt dingen ook boeiend. Besturen is mensenwerk. Is dienend zijn in de samenleving en dat deed jij vol overgave. Datgene wens ik je ook toe in Kampen, in elk geval verlaat je onze burgemeesterskring maar je gaat niet ver weg, je blijft in Overijssel dus je blijft gewoon binnen bereik van deze provincie.
Vanuit het cluster wil ik ook nog een paar woorden toevoegen. Bort, dat cluster Hellendoorn, Rijssen-Holten en Wierden, mede namens mijn college Hans van Overbeeke van Hellendoorn en collega bestuurder Ria Broeze van Wierden. Ik moet zeggen, via een aansprekend interview in de Tubantia hebben we kunnen lezen wat de familie van Overbeeke is overkomen. De aanwezigheid van Hans past op dit moment nog niet in zijn programma. Maar vanuit die samenwerking wil ik mede namens hem toch een aantal dingen aangeven. Samenwerking politie, samenwerking op het punt van brandweer, en het vervolg. Met drie gemeenten, 100.000 inwoners, éénzesde in Twente, hebben we met elkaar hele mooie dingen kunnen doen. Een fundament gelegd naar de toekomst en Bort, als we dat nu overzien, dan vallen ons twee dingen op. Verdergaan met het samenwerken in denken en doen. In het denken was daarbij de vraag hoe we ons positioneren als cluster Rijssen-Holten, Hellendoorn en Wierden op het niveau van de Twentse samenwerking. We zochten de overeenkomsten en bij enkele verschillen was het, waarde vriend, van geven en nemen. Dat wisten we met elkaar op een hele goede wijze gestalte te geven. Zo maakten we ons sterk en tonen we ons trouwe bondgenoten en een overlegpartner van betekenis in Twente. Maar ik zeg er ook een ding bij. Toen Bort tot hoger orde was geroepen, DB van de regio, moesten we soms letterlijk en figuurlijk zoeken naar Bort temidden van de regionale hectiek. En in het doen heb je ook nadrukkelijk bijgedragen aan de wil tot samenwerking in dit cluster. De basis is gelegd voor een verdergaande samenwerking op meerdere terreinen. Deze samenwerking in denken en doen mag een voorbeeld zijn voor andere clusters, andere gemeenten in Twente, in Overijssel, dat geldt ook voor Kampen. Zendingswerk kan daar ook bedreven worden. Samenwerking betekent geen samengaan maar dat betekent juist dingen doen om eigenlijk in de drie gemeenten het bestuur te versterken in het belang van de inwoners. Ik geef aan, het is niet altijd eenvoudig. Het is soms complex. Maar op dit punt mag ik ook aangeven dat bij vertrek er vanuit Twente altijd hele mooie geschriften zijn. Er zijn Twentse schrijvers en Bort, het is geen verrassing voor je. Want iedere burgemeester die vertrekt krijgt die werken mee. Jij had er kennelijk ook op gerekend of je wou er voor in aanmerking komen. Het zijn de verzamelde werken van Willem Wilmink.
En Wilmink schreef over het schoollokaal, het klaslokaal in zijn schooltijd: Calvijn bekeek uit zijn portret ons doen en laten nauwgezet. En verderop: Herdenk de fijne jongenstijd, de klas en de saamhorigheid. Jongen, het kon genoeglijk zijn, onder de schaduw van Calvijn.
Bort en Anneke, veel leesgenot, alle goeds in alle opzichten naar de toekomst. Dank voor de samenwerking, collegiaal, in Twents verband en in het cluster Rijssen-Holten, Hellendoorn en Wierden, dank’.

De heer DUL geeft het woord aan stelvertretender Bürgemeister van de stad Steinfurt, Herr Hille.

Stellvertretender Bürgemeister von der Stadt Steinfurt, Herr Hille:
‘Liebe Ratsmitglieder, meine sehr verehrten Damen und Herren. Zunächst darf ich mich auch im Namen von meinem Kollegen, Herrn Voges, ganz herzlich für die nette Einladung bedanken und freue mich, dass ich heute Abend hier stehen darf. Wir sind sehr gerne gekommen.
Die Partnerschaft zwischen Borghorst und Rijssen besteht seit 1963. Das erste mal war ich selber 1968 hier, und danach folgten sehr viele Besuche in Rijssen. Ich bin immer sehr gerne gekommen. Der letzte Besuch war im vorigen Jahr, bei dem grossen Partnerschaftsfest. Dieses Treffen war eine ganz hervorragende Sache. Über eine ganze Woche fanden zwischen unserer Stadt und Rijssen-Holten Austäusche statt, sei es zwischen den Sportverein, zwischen den Musikzügen oder zwischen den Feuerwehren. Die freiwillige Feuerwehr hat wohl den längsten Kontakt zur Partnerstadt Rijssen, trifft man sich fast jährlich immer wieder zu Terminen in Ortsteil Borghorst oder in Rijssen. Auch ich komme dann immer da gerne dazu.
Unter Ihrer Amtszeit ist die Partnerschaft zwischen unseren Städten weiter gewachsen.
Man meint ja, mit dem Älterwerden - auch mit dem einer Städtepartnerschaft - wird alles ruhiger und gemächlicher, aber genau das Gegenteil ist in unserer Städtepartnerschaft der Fall. Dies beweist nicht zuletzt das riesige Fest im vorherigen Jahr und auch der regelmäßige Schüleraustausch zwischen der Realschule Rijssen und Borghorst und auch die Besuche der Sportvereine aus Borghorst mit den Sportclubs aus Rijssen. Ich freue mich darüber, daß die Partnerschaft zwischen Rijssen und unserer Stadt so eine lebendige Partnerschaft geworden ist und bin sicher, daß es auch so weitergehen wird.
Ihnen, Herr und Frau Koelewijn, wünsche ich vor allen Dingen jetzt im ruhigen “Unruhestand” - wie man so schön sagt - alles Gute, bleiben Sie gesund und ich wünsche Ihnen dazu Gottes Segen. Ich habe Ihnen eine Kleinigkeit mitgebracht. Es ist ein Buch über das Steinfurter Bagno und dazu zwei Konzertkarten für ein Konzert im einzigen freistehenden Konzertzahl Europas, gelegen in Steinfurt. Der Konzertzahl ist über 200 Jahre alt und hier werden hochgradige Konzerte z. B. vom Tokio-Swing-Orchester und andere berühmten Interpreten gegeben. Ich hoffe, Sie finden die Zeit zu einem Konzertbesuch und wir kommen dann sicherlich gerne dazu, so dass wir das Konzert dann gemeinsam in der Bagnokonzertgalerie anhören werden. Alles Gute, viel Gesundheid und Gottes Segen’.

De heer DUL geeft het woord aan Derrek Heuveling, schoonzoon van de heer en mevrouw Koelewijn.

Derrek Heuveling: ‘Dames en heren, ik wil graag beginnen met twee opmerkingen naar aanleiding van wat ik tot nu toe heb gehoord en heb gezien. Het eerste is dat ik mijn excuus moet aanbieden, ik heb geen cadeau meegenomen maar ik heb begrepen dat dit ook toespraaktijd scheelt zodat we eerder aan de borrel kunnen. Tweede opmerking, maar dat is voor Bort en moet hij denk ik maar thuis bespreken, ik ben wel heel nieuwsgierig wat je in de tussenliggende tijd ’s avonds na half tien tot middernacht gedaan hebt.
Goed, ik ga beginnen, mijn vijf minuten gaan in.
Geachte aanwezigen, beste Bort, beste Anneke. Voor wie mij niet kent en dat zijn de meesten onder u, ik ben de schoonzoon van Bort en Anneke. Een van de drie. De andere twee zitten ook op de eerste rij. Ik wil het over twee dingen hebben. Het eerste waar ik het over wil hebben is mijn oranje das, het is u vast opgevallen. Ik had gehoopt dat de Koningin misschien aanwezig zou zijn maar ze hangt wel aan het schilderij, u begrijpt wat ik bedoel. Terug naar de oranje das. Normaal gesproken draag ik deze eigenlijk maar op één dag in het jaar, en daar wil ik het nu over hebben, over die ene dag. Enkele jaren geleden toen sprak ik met Bort en toen vroeg hij mij: ‘Derrek, wat moet ik nou met Koninginnedag, wat moet ik nou op zo’n podium. Ik heb er zo vaak gestaan, ben er eigenlijk een beetje klaar mee. Ik heb nieuwe inspiratie nodig’. Als familie kom je dat soort dingen te weten. Een van de zeldzame momenten waarop Bort niet wist wat hij moest gaan bespreken. Ik had het voorrecht daar een antwoord op te mogen geven. En ik zei, weet je wat je moet doen Bort. Met Koninginnedag moet je alle mensen die jarig zijn naar voren vragen en flink in het zonnetje zetten, goed aandacht voor geven of misschien vanaf de publieke tribune roepen van gefeliciteerd. Ik ben zelf jarig op Koninginnedag, u begrijpt dat. Dat ging allemaal goed, Bort heeft zich aan deze tip gehouden. De eerstvolgende keer stond hij daar en hij riep inderdaad mensen die jarig waren naar voren. En ik stond in het publiek, met deze das om en ben nooit naar voren gevraagd…
Er is nooit aandacht aan mijn besteed. Vandaar dat ik dacht, ik doe hem vanavond maar om en mag hier nu nog een woordje spreken.
Vijf minuten is de tijd die ik heb gekregen en ik kan eigenlijk nog heel erg lang doorgaan en zoals ik vanavond heb gehoord kan Bort dat ook. Jullie zijn dat gewend, maar er is ook wel iets gezegd over Anneke, die af en toe vanuit de zaal kan zeggen, nou Bort, het is genoeg zo. En eigenlijk heeft Anneke daar een heel mooi gebaar bij. En dan mag Bort in één zin, maximaal 10 woorden, commentaar geven, hoe hij dan moet reageren. U heeft het vast nooit gezien.
(Bort Koelewijn antwoordt met één woord: stop!).
Dames en heren, ik hou op met dit geleuter over mezelf en over Bort en Anneke. Ik wil verder met mijn stelling: achter elke succesvolle man staat een vrouw en ik heb het nu net al kort laten zien, Anneke kan Bort toch wel sturen. De lange toespraken, heel vervelend soms, daar moet toch iemand zijn die dat kan afkappen, nou Anneke kan dat. Zo meteen krijgt Bort nog het woord, we weten nu wat we moeten doen als we echt aan de borrel willen.
Achter elke succesvolle man staat een vrouw. Ik wil me richten tot Anneke. Wat mij opviel, ik kreeg de uitnodiging, heel mooi, maar Anneke stond er niet op. Geen enkele foto van Anneke, haar naam staat er zelf niet bij. Terwijl zij ook afscheid neemt, zij gaat ook weg uit Rijssen-Holten. Dat is nogal wat. Anneke, je houdt niet van heel veel aandacht voor jezelf, maar je geeft wel altijd heel veel aandacht aan anderen. Ik wil toch nogmaals benadrukken, iedereen hier die heeft gesproken heeft je ook bedankt maar het kan veel meer. Dat ga ik nu doen want het is nogal wat. Anneke vertrekt nu voor de vijfde achtereenvolgende keer vanuit een gemeente waarbij je iets opbouwt, sociale contacten, vrienden, vriendinnen, buren, een keer per week liepen ze een rondje met elkaar. Misschien moet je dat in Kampen zelf organiseren, ik weet het niet. En wij wonen allemaal ver weg, allemaal in de randstad dus dat is iets verder weg dan Holten vanaf hier gerekend.
Dames en heren, gelukkig doen ze het allebei samen, het is niet zo dat ik een zielig verhaal voor Anneke ga ophangen, ze doen het allebei samen, maar Anneke, we zijn ontzettend trots op jou. Achter elke succesvolle man, in dit geval Bort, staat een vrouw, Anneke, en ik wil u allen dan ook vragen om een daverend applaus voor de mevrouw die het allemaal mogelijk heeft gemaakt dat u de afgelopen jaar een goed functionerende burgemeester heeft gehad’.

De heer DUL geeft het woord aan burgemeester Koelewijn.

Burgemeester KOELEWIJN: ‘Ik begin in de volgorde waarin de sprekers zijn geweest. Derrek, hartelijk dank. Je zegt, achter elke succesvolle man staat een hele bijzondere vrouw. Wat fantastisch dat jij mijn schoonzoon bent! Bijzonder dank daarvoor. Ik geef dit nog even mee. Ik heb altijd een beetje medelijden met hem. Hij is op Koninginnedag jarig. Dat is voor ons een onmogelijke dag om op zijn verjaardag te gaan. Dat betekent dat hij altijd, en daarom begrijpen we de frustratie, op een andere dag zijn verjaardag viert. Ik hoop dat hij nu de eer heeft gehad temidden van dit gezelschap te mogen spreken in aanwezigheid van Hare Majesteit de Koningin, dat hem dat zoveel genoegdoening doet dat hij daar voorlopig weer een tijdje overheen is. Dus kom rustig naar Kampen Derrek, als je jarig bent, daar ben je hartelijk welkom.
Herr Hille, auch Ihnen herzlichen Dank für die gute Worte und für das Geschenk. Übermitteln Sie bitte meinen Dank auch an Herrn Bürgermeister Hoge, und wünschen Sie ihm gute Besserung. Wir hoffen, ihn bald wieder gesund in Rijssen oder vielleicht auch in Kampen, dass ist eine sehr schöne Stadt die ungefähr eine Stunde von Rijssen entfernt ist, begrüßen zu können.
Meneer Beunk, u hebt ons een fantastisch geschenk gegeven. Hartelijk dank. Veel mooie woorden zijn aan mij besteed. Soms denk ik iets teveel eer want jullie doen het zelf.
Mijn zorgpunt is wel vaak de ZZP’ers die in deze moeilijke tijd hun plek moeten vinden. We horen niet zoveel van ze, wie zorgt voor hen heb ik me wel eens afgevraagd. Hartelijk dank, ga zo door. Juist in het zelfbewustzijn van ook de kleinere ondernemers onder ons om zich daarin verder te ontwikkelen. Fantastisch dat we er mochten zijn en de zeepkist heb ik dacht ik wel een keer teruggehad. Bij de verhuizing zullen we hem wel weer tegenkomen. Als andere mensen hem nog eens willen lenen dan is ie te huur.
Dames en heren, een prachtig cadeau krijgen wij van de burgemeesterskring met de warme woorden van mijn collega Bernard Kobes, iedereen kent hem natuurlijk. En toen hij deze bijzondere dichter noemde toen dacht ik, ja welke woorden heeft hij nog meer geschreven maar ik weet niet meer precies hoe dat was, zoiets: ‘O man, o man, wat een geneul, o man, o man die kan er wat van’. Kennen jullie dat niet?
Het gaat om een speciaal gedicht waarbij hij op een zondag bij de koffie bij de familie zit en er wordt over allerlei ziekten gesproken en dan komt hij tot deze verzuchting.
Wat een geneul. Hartelijk dank voor dit geneul.
Want heel veel dingen komen zo toch wel typisch op zijn pootjes terecht en daarom ben ik zelf ook lid van de burgemeesterskring, dit geneul ben je eigenlijk nooit zat.
Zeer veel dank ervoor en ook het cadeau wat we mochten ontvangen en waar we met plezier verder kennis van kunnen nemen want Willem Wilmink heeft een aantal gedichten geschreven die heel dicht bij de bevolking staat, prachtige teksten en er zit een aantal gedichten in die zo nu en dan onze wenkbrauwen doen fronzen, het zullen mijn wenkbrauwen zijn maar ook die van Bernard en anders moeten we het daar nog eens samen over hebben.
Dames en heren, ik dank u hartelijk. U ziet, ik heb niet meer dan vijf minuten nodig. Ik dank u hartelijk voor de zeer welgemeende woorden die u hebt gesproken die bij ons bijzonder hartelijk zijn overgekomen. Ik dank u wel.


Aldus vastgesteld in de openbare vergadering
van de raad van de gemeente Rijssen-Holten
op 5 november 2009

de griffier	de voorzitter
drs. H.A.J. van de Vliert	P. van Veen